(zijns)BROKKEN

"Tijdens het maakproces van deze voorstelling kwam een persoonlijke ervaring van zeven jaar geleden terug bovendrijven: in het station van Leuven zag ik voor mijn ogen een jongeman voor de trein springen. Die gebeurtenis is mij op het netvlies gebrand, en de herinnering eraan is levendig. Het heeft me een aantal jaren gekost om dat moment te verwerken. Toch was ik niet de enige op dat perron. Ook niet de enige die ooit al een tentje op de sporen heeft zien staan, en al zeker niet de enige wiens trein ooit vertraging had door een persoonsongeval. En dan hebben we het nog niet over de nabestaanden gehad. Dit gebeurt meer dan we denken in onze contreien, en hoe normaal vinden we dat? Hoe gaan we hiermee om?"

Voor deze voorstelling hebben we ons gefocused op het moment van net voor tot net na de sprong. Er is tussen die twee momenten een "point of no return". Het tijdloze van zo'n moment en de "loop" die een traumatische gebeurtenis in de psyche creëert werden belangrijke leidraden bij het maken van deze voorstelling. Er is geen begin en geen einde.

Leo Van Cleynenbreugel

Fotogalerij